بهار من  سلام

با نغمه ای آشنا  در سکوتی بهاری  تو را می خوانم.

قلب من جایگاه توست.

خسته روزگاری شدم که  بی تو بودنها را برایم  ارمغان  می آورد.

ای ساکن دل  بیقرارم

بی تو بودن یعنی  مرگ 

بی تو بودن  یعنی  درد و نابودی .

عید در راه است و من  در زمستانی که گذشت  مبهوت،

تو بودی و من  غرق در نگاه مهربانت.

خدای من بر من ببخشا همه لحظاتی که بی تو گذشت

همه  حرفهایی که در مسیری غیر از عشق تو بر زبانم جاری شد.

خدایا

چتر بالای سرم تویی

تو آنی که مرا از باران مشکلات و سیاهی های دنیا رها می سازی.

تو آنی که از زمستان سرد برایم بهار رویایی  و گرم   ارمغان می آوری.

تو آنی که  ذره ای ناتوان را در جوار رحمتت  سکنی می دهی.

تو آنی که  از خاک مرده  گلهای عطراگین برایم می رویانی.

 الهی

چه فرقی دارد زمستان یا بهار

چه فرقی دارد  سرما یا گرما

با تو همه لحظاتم زیباست

با تو هر لحظه برایم  خاطره ای است در دفتر کوتاه عمرم.

زیبای من

قرار دل بی سامان من

مهربان من،

ببخش که  هیچ  ندارم لایق تو، تا عیدانه من باشد برایت

ببخش اگر کوچکترین  ذره وجودت  فقیرترین بنده درگاهت نیز هست

ببخش ای  گل بهاری من.

دوستت دارم  ای بهار و زمستان من

دوستت دارم  ای خورشید سرزمین قلبم

دوستت دارم ای مهربانترین مهربان عالم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: